In het nieuwe verdrag is geen drempelregeling opgenomen voor wat thuiswerk- en telewerkdagen betreft. Dat betekent dat de grenswerknemer over zijn telewerkdagen in zijn woonland belasting moet betalen. Belgie en Nederland voeren hierover intussen wel intensief onderhandelingen. Men wil bereiken dat een percentage van de thuiswerkdagen belast kan blijven in het werkland. Dit zou vergelijkbaar zijn met de uitzonderingen op de fiscale regelgeving in de COVID19-periode, maar het is de vraag of het dan ook nu een keuzeregeling zal gaan worden.
In de Kaderoverkomst betreffende de sociale zekerheid werd een afspraak gemaakt dat de telewerker vanaf 01 juli 2023 tot 50% in zijn woonland kan werken, zonder dat de sociale zekerheid daarmee verschuift naar het woonland. Dit staat dus volledig los van de fiscale regelgeving.
In de marge van de verdragsonderhandelingen zijn Nederland en België ook overeen gekomen om de bewijslast waarmee grensarbeiders vaak geconfronteerd worden te versoepelen. De Belgische fiscus mag vragen het bewijs voor te leggen dat men effectief in het werkland fysiek aanwezig is geweest. Dergelijk bewijs aanleveren is niet altijd eenvoudig, zeker niet als het gaat over vroegere inkomstenjaren. Enkel een werkgeversverklaring volstaat nooit en dikwijls is de manier van bevragen erg intimiderend. We hopen dat de nieuwe afspraken eenvormig en minder ingrijpend zijn dan nu het geval is. Principieel zijn de twee landen het eens; een en ander moet nog administratief worden afgetoetst. Ter zake zal ook een circulaire worden opgesteld.
Voor de toekomstige en huidige gepensioneerde grenswerknemers waren de verwachtingen dat het huidige pensioenartikel 18 in het verdrag aangepast zou gaan worden. De hoop was groot dat de 2e-pijlerpensioenen (bedrijfspensioenen) in het bronland belast zouden gaan worden. Dat zou betekenen, dat voor de in België wonende ex-grenswerknemers deze pensioenen in Nederland belast zouden blijven. Dit artikel is echter ongewijzigd gebleven en de gepensioneerde grenswerknemers blijven hun personenbelasting in principe in België verschuldigd. Uiteraard geldt dit niet voor de publiekrechtelijke pensioenen; deze vallen onder een ander artikel en blijven belast in het bronland. Voor de lijfrentenuitkeringen blijft ook de huidige regelgeving van toepassing.
In het nieuwe verdrag wordt wel één belangrijk knelpunt weggewerkt, namelijk de belastingheffing voor onderwijzend personeel. Wie over de grens een onderwijsgevende functie uitoefent, betaalt momenteel zijn belasting niet zoals een ‘gewone’ grenswerker in het werkland, maar nog 2 jaar in het woonland. Dit geeft ongewenste inkomenseffecten, zeker aan Belgische kant. Op onderwijzend personeel wordt ook de hoofdregel dat belasting betaald wordt in het werkland van toepassing. Daarmee komt het huidige artikel 20 te vervallen.
De tekst van het nieuwe belastingverdrag kan teruggevonden worden via Fisconet.plus