Onder verwijzing naar eerdere berichten op deze site, waaruit blijkt dat de Nederlandse fiscus een aanvang heeft genomen met het intrekken van beschikkingen ter zake van vrijstelling inhouding loonheffing in die gevallen waarin het (gezamenlijk) pensioen meer bedraagt dan 25.000 euro, heeft nu ook de Belgische Administratie haar zienswijze aangegeven.

De Belgische Administratie geeft aan ‘not amused’ te zijn aangaande de voortvarende handelwijze van de Nederlandse fiscus. Zoals bekend weigert de Nederlandse Administratie de vrijstelling van loonbelasting over het pensioen toegekend door een Nederlands pensioenfonds aan een inwoner van België, daarbij verwijzend naar Belgische jurisprudentie op grond waarvan bepaalde Nederlandse pensioenen niet conform de voorwaarden van het belastingverdrag belast worden in België.

De Belgische Administratie geeft evenwel aan dat de info zoals meegedeeld door de Nederlandse belastingdienst niet correct is. De Belgische Administratie stelt zich op het standpunt dat ze geen éénzijdige wijziging van het standpunt heeft ingenomen, simpelweg omdat er naar haar oordeel geen gewijzigd standpunt is. Het is daarentegen de Nederlandse Administratie die de behandelingswijze van deze dossiers heeft gewijzigd.

De voorwaarde waar het om gaat in het belastingverdrag (artikel 18, §2, b), DBV) is dat het pensioen in België niet wordt belast aan het normaal progressief tarief dat van toepassing is op beroepsinkomsten verkregen uit een niet zelfstandige activiteit (=lonen). Op grond van bepaalde Belgische rechtspraak worden Nederlandse pensioenen inderdaad soms niet aangemerkt/belast als een pensioen en derhalve niet belast aan dezelfde tarieven als die van toepassing over lonen.

Indien de Belgische belastingplichtige het niet eens is met de visie van de Belgische Administratie dan moet de belastingplichtige zijn ‘individueel gelijk’ zoeken bij de rechtbank. Volgt de rechtbank de belastingplichtige, dan heeft dat enkel gevolgen in dát specifiek individueel dossier.

Voorts stelt de Belgische Administratie dat in die dossiers waar het Nederlands pensioen effectief werd aangemerkt/belast in België als een pensioen, dat pensioen belast wordt aan de normale tarieven die ook van toepassing zijn over lonen zodat die heffing verdragsconform is. In die dossiers is niet voldaan aan de verdragsvoorwaarden (in §2 van artikel 18 DBV B-NL) om de heffingsrechten ook toe te kennen aan Nederland.

Volgens de Belgische Administratie gaan de heffingsrechten uitsluitend naar Nederland in die dossiers waar het uit Nederland afkomstig pensioen niet werd aangemerkt/belast in België als een pensioen (dit kan enkel in een individueel dossier na een procedure voor de rechtbank) en voor zover voldaan is aan de 25.000 euro grens. In die situaties dat beide Staten heffingsrechten heeft moet België als woonstaat dan dubbele belasting voorkomen (artikel 23 DBV). Dat gebeurt dan door het verlenen van belastingvrijstelling over de effectief in Nederland belaste inkomsten.

De Belgische Administratie beveelt afrondend aan dat de individuele belastingplichtige desgewenst in verweer kan gaan tegen de weigering tot vrijstelling van de Nederlandse loonbelasting door aan te tonen dat het Nederlands pensioen in het verleden wel degelijk door de Belgische fiscus werd aangemerkt/belast als een pensioen.

De Belgische administratie geeft dus niet aan om in verweer te gaan tegen de heffingsbevoegdheid van België! Men zou dus in verweer moeten gaan tegen het inhouden van de Nederlandse loonheffing, hoewel in individuele dossiers het wellicht gunstiger zou zijn voor de belastingplichtige als Nederland over deze pensioenen heffingsbevoegd zou zijn.

Indien u nog aanvullende vragen hieromtrent heeft kunt u ons altijd uw vraag via mail stellen.

Roger Debouille

Adviesbureau Kempenhulp BVBA